Easydental

Προβλήματα μετά την Τοποθέτηση
Ολικών Οδοντοστοιχιών

Η κατασκευή και τοποθέτηση μίας ολικής οδοντοστοιχίας δεν σημαίνει ταυτόχρονα και ολοκλήρωση της θεραπείας. Ο ρόλος του οδοντιάτρου είναι ιδιαίτερα σημαντικός και κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, δεδομένου ότι και προβλήματα υπάρχουν αλλά και η αντιμετώπισή τους πολλές φορές είναι δύσκολη. Η σωστή συνεργασία του ασθενή με τον οδοντίατρο και η υπομονή αποτελούν τις καλύτερες εγγυήσεις για την επιτυχή αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών.
Τα συνήθη προβλήματα μετά την τοποθέτηση μιας οδοντοστοιχίας είναι η δυσανεξία και γενικότερα η διάχυτη δυσφορία, η ναυτία και ο εμετός, κυρίως σε ασθενείς χωρίς προηγούμενη εμπειρία, ο πόνος, η δυσκολία στη μάσηση και τέλος αισθητικά και φωνητικά προβλήματα.

Δυσανεξία-Δυσφορία: Με τον όρο δυσανεξία συνήθως περιγράφουμε ένα μάλλον ακαθόριστο αίσθημα φυσικής ανησυχίας και ενόχλησης, που πολλές φορές εμφανίζεται ακόμα και πριν την ολοκλήρωση της θεραπείας. Στις περιπτώσεις αυτές, επειδή ο γιατρός δύσκολα εντοπίζει συγκεκριμένες αιτίες, όπως τραύματα ή άλλα κατασκευαστικά σφάλματα της οδοντοστοιχίας, συχνά χρειάζεται τη συνεργασία του ασθενή για τον εντοπισμό του προβλήματος. Φοβίες για το αποτέλεσμα και κακή πληροφόρηση από το περιβάλλον αποτελούν μερικές φορές τις αρχικές αιτίες της δυσανεξίας. Συχνά, σε μεγάλης ηλικίας άτομα, η δυσανεξία στις οδοντοστοιχίες συνοδεύεται και με δυσανεξία στα γυαλιά ή τα παπούτσια χωρίς πάλι να υπάρχει συγκεκριμένη αιτία, αν και έχει αναφερθεί ότι η οστεοπόρωση μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο. Τέλος, στις γυναίκες κατά την κλιμακτήριο και μετακλιμακτήριο περίοδο, αρκετά συχνό εύρημα αποτελούν η δυσανεξία σε συνδυασμό με ένα γενικευμένο αίσθημα καύσου στο στόμα. Σωστή ενημέρωση, χρήση μαλακών επιστρωμάτων και αφαίρεση των οδοντοστοιχιών από το στόμα για κάποιες ώρες κάθε μέρα, αποτελούν τα κύρια μέσα συντηρητικής αντιμετώπισης του προβλήματος.

Ναυτία-Εμετός: Παρουσιάζεται αρκετά συχνά σε άτομα που τοποθετούν για πρώτη φορά οδοντοστοιχίες. Ο εμετός είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό προστατευτικό αντανακλαστικό, που εμποδίζει την είσοδο ξένων σωμάτων στη τραχεία. Ο ερεθισμός ωστόσο της υπερώας (ουρανίσκος) και των πίσω περιοχών της γλώσσας, σε συνδυασμό με την έντονη ψυχολογική διέγερση μπορεί ¨εσφαλμένα¨ να ενεργοποιήσουν το αντανακλαστικό, εμποδίζοντας έτσι την προσαρμογή του ασθενή στις οδοντοστοιχίες και δυσκολεύοντας τους χειρισμούς του οδοντιάτρου. Σπανιότερα, το έντονο αντανακλαστικό οφείλεται σε παθολογικές καταστάσεις, όπως η χρόνια γαστρίτιδα, η χολοκυστίτιδα , ο αλκοολισμός κλπ. Η εμπειρία έχει δείξει ότι συστηματική προσπάθεια από την πλευρά των ασθενών (δηλ. να φορούν τις οδοντοστοιχίες στην αρχή για λίγα λεπτά και σιγά-σιγά να αυξάνουν το χρόνο χρήσης) είναι αποτελεσματική στις περισσότερες περιπτώσεις.

Πόνος: Ένα από τα συχνότερα προβλήματα μετά την τοποθέτηση των οδοντοστοιχιών στο στόμα είναι ο πόνος. Συνηθέστερη αιτία ο τραυματισμός του βλεννογόνου από υπερεκτατικά πτερύγια, κάτι που αντιμετωπίζεται εύκολα με τον τροχισμό της οδοντοστοιχίας από τον οδοντίατρο και ποτέ από τον ίδιο τον ασθενή. Όχι σπάνια, ο πόνος μπορεί να οφείλεται και στο κατά λάθος δάγκωμα της παρειάς ή της γλώσσας. Αν δεν υπάρχουν κατασκευαστικά σφάλματα, το πρόβλημα αυτό παρέρχεται από μόνο του με την σταδιακή προσαρμογή του ασθενή στις οδοντοστοιχίες.

Μάσηση: Οι πρώτες εμπειρίες είναι συνήθως αρνητικές. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η μάσηση είναι λειτουργία που μαθαίνεται και όπως κάθε διαδικασία μάθησης , απαιτεί χρόνο και προσπάθεια. Στα αρχικά τουλάχιστον στάδια η τροφή θα πρέπει να κόβεται σε μικρά κομμάτια και να τοποθετείται στα πίσω δόντια. Η επιλογή του διαιτολογίου είναι επίσης σημαντική. Ιδιαίτερα σκληρές και κολλώδεις τροφές θα πρέπει να αποφεύγονται . Όχι σπάνια, η χρήση συγκρατητικών ουσιών σε μορφή κρέμας ή σκόνης (κόλλες όπως τις λένε οι ίδιοι οι ασθενείς) μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα επωφελής, ειδικά στις περιπτώσεις με μεγάλη οστική ατροφία (απορροφημένα ούλα), πάντα όμως με τη συμβολή και καθοδήγηση του οδοντιάτρου.

Αισθητικά και φωνητικά προβλήματα: Παρά το γεγονός ότι η οδοντοστοιχία συνήθως κατασκευάζεται σε αρμονία με το πρόσωπο και τις ιδιαίτερες αισθητικές απαιτήσεις του ασθενή, μεταγενέστερα σχόλια και κρίσεις από άτομα του περιβάλλοντος συχνά επηρεάζουν τους ασθενείς, που εκφράζουν παράπονα για την εμφάνιση τους. Εδώ θα πρέπει κανείς να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός τόσο στα αρχικά στάδια της κατασκευής όπου επιλέγονται τα δόντια (χρώμα, σχήμα, μέγεθος) όσο και στις πρόβες όπου ακόμα υπάρχει δυνατότητα για αλλαγές. Δυσκολία επίσης συχνά παρουσιάζεται και στην ομιλία. Εφόσον όμως οι οδοντοστοιχίες έχουν κατασκευασθεί σωστά και αυτό το πρόβλημα απομακρύνεται σταδιακά με την άσκηση (π.χ. διάβασμα εφημερίδας) και φυσικά την υπομονή.