Κύριο Μενού:
Απορίες
Βελονισμός & Οδοντιατρική
Ο βελονισμός είναι μια από τις αρχαιότερες επεμβατικές θεραπευτικές τεχνικές στο πλανήτη. Ξεκίνησε να αναπτύσσεται στην Κίνα, ήδη από την τρίτη χιλιετία π.Χ. Το αρχαιότερο ιατρικό κείμενο στον κόσμο είναι ένα κινεζικό βιβλίο, το Hoang-Ti, Nei-King, 50-Quen, δηλαδή: << Κλασικά κείμενα εσωτερικής ιατρικής>> γραμμένο από τον Κίτρινο αυτοκράτορα (2696-2598 π.Χ.). Αργότερα, κατά την πρώτη χιλιετία π.Χ., την περίοδο της Δυναστείας των Chou, ο βελονισμός αναπτύχθηκε, συστηματοποιήθηκε και διαδόθηκε από την Κίνα σε άλλες χώρες.
Σήμερα ο βελονισμός εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες του κόσμου. Στην Ελλάδα εφαρμόζεται ήδη από το 1960. Τα περισσότερα ιατρεία πόνου έχουν ενσωματώσει το βελονισμό στα θεραπευτικά τους σχήματα. Ο βελονισμός χρησιμοποιεί για τη θεραπεία ειδικές αποστειρωμένες βελόνες, οι οποίες τοποθετούνται σε απολύτως καθορισμένα σημεία του σώματος, της κεφαλής, των άκρων και του αυτιού χωρίς χορήγηση κάποιου φαρμάκου. Στα πιο σημαντικά πλεονεκτήματα του βελονισμού μπορούμε να αναφέρουμε την απουσία παρενεργειών και οποιουδήποτε κινδύνου υπερδοσολογίας, τα άριστα και άμεσα θεραπευτικά αποτελέσματα.
Η εξέλιξη της σύγχρονης ιατρικής τεχνολογίας έδωσε τη δυνατότητα χρήσης διαφόρων ηλεκτρικών συσκευών για την ανίχνευση των σημείων του βελονισμού και τη διάγνωση των ασθενειών ή τη διέγερσή τους με ενίσχυση του θεραπευτικού αποτελέσματος. Τα σημεία αυτά διαφέρουν από τα υπόλοιπα σημεία του δέρματος επειδή παρουσιάζουν διάφορα χαρακτηριστικά όπως: διαφορετική ανατομική δομή, εντονότερη βιολογική αντίδραση, εντονότερο μεταβολισμό, αυξημένη θερμοκρασία, μικρότερη ηλεκτρική αντίσταση, αυξημένη αγωγιμότητα, μεγάλη διαφορά δυναμικού σε σχέση με τα γύρω σημεία, ενώ μπορεί να εμφανίσουν ελαφρύ πόνο στην πίεση, όταν υπάρχει ασθένεια.
Στην οδοντιατρική, ο βελονισμός μπορεί να εφαρμοσθεί στην καταπολέμηση του άγχους και του φόβου που προκαλεί η επίσκεψη στον οδοντίατρο, στη μείωση της σιελόρροιας, της ναυτίας, και του αντανακλαστικού του εμετού και τη σταθεροποίηση της ποσότητας του σιέλου σε περιπτώσεις ξηροστομίας.
Ο βελονισμός εμφανίζει επίσης ικανοποιητική αποτελεσματικότητα σε νευραλγείες του τριδύμου και των 3 κλάδων, σε πάρεση προσωπικού, όταν δεν οφελείται σε ανεπανόρθωτα τραυματικά αίτια, σε υποτροπιάζουσες άφθες και αφθώδη στοματίτιδα. Σε ουλίτιδες, παραδοντοπάθειες, κακοσμία ο βελονισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως συμπληρωματική μέθοδος, της κλασικής αγωγής. Σε λιποθυμία, καταπληξία ή ανακοπή ο βελονισμός δρά άμεσα και ταχύτατα. Επίσης, ικανοποιητική είναι η αποτελεσματικότητα του βελονισμού σε νευρικά tic, αιμορραγίες, τρισμό, γλωσσοδυνία και καυσαλγία, αλλά και στο σύνδρομο κροταφογναθικήςδιάρθρωσης για την θεραπεία της αρθρίτιδας και τη μείωση του πόνου σε συνδυασμό με την κλασσική αγωγή.
Ο βελονισμός δεν μπορεί να αποτελέσει πράξη ρουτίνας, διότι από την τοποθέτηση των βελονών μέχρι την εμφάνιση του μέγιστου αναλγητικού αποτελέσματος μεσολαβεί διάστημα 20-30 λεπτών, πράγμα ασύμφορο και χρονοβόρο για τα σύγχρονα ιατρεία. Δεν προσφέρεται ιδιαίτερα για χρήση σε ασθενείς που φοβούνται τη βελόνα, διότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν ψυχολογικά περισσότερες από μία βελόνες. Επίσης σε υπερευαίσθητα άτομα μπορεί να μην επιτευχθεί ικανοποιητικό βάθος αναισθησίας.
Ο βελονισμός δεν είναι πανάκεια και δεν φιλοδοξεί να καταργήσει τις κλασικές μεθόδους θεραπείας ή αναισθησίας. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική λύση ή ως συμπληρωματική μέθοδος από γιατρούς και οδοντιάτρους.